“ พีเอช”  หมายความว่า   ค่าของความเป็นกรดและด่างของน้ำที่เกิดจากค่าลบของล็อกฐานสิบของความเข้มข้นเป็นโมลของอนุมูลไฮโดรเจน

“ บีโอดี ” หมายความว่าปริมาณออกซิเจนที่แบคทีเรียใช้ในการย่อยสารอินทรีย์ชนิดที่ย่อยสลายได้ภายใต้ภาวะของออกซิเจนที่อุณหภูมิที่อุณภูมิ  20  องศาเซลเซียสในเวลา  5  วัน

ซึ่งใช้เป็นการตรวจวัดระดับปริมาณสารอินทรีย์ที่มีอยู่ในตัวอย่างนั้น ๆ

“ ปริมาณสารแขวนลอย ”  หมายความว่า  สารที่ตกค้างบนแผ่นกรองในการกรองน้ำผ่านแผ่นกรองประเภทกระดาษกรองใยแก้ว     ( Glass fiber filter-disc)     เส้นผ่าศูนย์กลาง   4.7เซนติเมตร  เช่น Whatman type GF/C    หรือ Gelman type A

“ ปริมาณสารละลาย ”    หมายความว่า       สารที่ละลายอยู่ในน้ำและจะเหลืออยู่เป็นตะกอนหลังจากกำจัดปริมาณสารแขวนลอยและปริมาณตะกอนหนักแล้วผ่านการระเหยด้วยไอน้ำและทำให้แห้งที่อุณหภูมิ 103-105 องศาเซลเซียสในเวลาหนึ่งชั่วโมง  

“ ปริมาณตะกอนหนัก ”   หมายความว่า   สารที่แขวนลอยอยู่ในน้ำ    ซึ่งสามารถตกตะกอนได้โดยแรงโน้มถ่วงของโลกภายใต้ภาวะที่สงบนิ่งในเวลาหนึ่งชั่วโมง

“ ทีเคเอ็น ”   หมายความว่า     ไนโตรเจนที่อยู่ในรูปแอมโมเนียและออร์แกนิก –ไนโตรเจน

“ ออร์แกนิก - ไนโตรเจน ”  หมายความว่า  ไนโตรเจนที่อยู่ในสารประกอบอินทรีย์ประเภทโปรตีนและผลิตผลจากการย่อยสลายของไขมัน เช่น โพลิเพปไทด์ และ กรดอะมิโน เป็นต้น

“ แอมโมเนีย - ไนโตรเจน ”  หมายความว่า  ไนโตรเจนทั้งหมดที่อยู่ในรูป  NH^-₄หรือNH₃  ซึ่งสมดุลกัน

“ น้ำมันและไขมัน ”        หมายความว่า    สารอินทรีย์จำพวกน้ำมัน   ไขมัน  ขี้ผึ้ง และ กรดไขมัน  ที่มีน้ำหนักโมเลกุลสูง  โดยเป็นสารประกอบไฮโดรคาร์บอนและเอสเตอร์ เป็นต้นสารเหล่านี้จะถูกสกัดได้ด้วยตัวทำละลายประเภท  เฮกเซน    คลอโรฟอร์ม   และไดเอทิลอีเทอร์แล้วแยกส่วนโดยการระเหยแห้ง  ที่อุณหภูมิ 103  องศาเซลเซียส

“ ซัลไฟด์ ” หมายความว่า  สารประกอบพวกไฮโดรซัลไฟด์ทั้งชนิดที่ละลายน้ำและชนิดที่เป็นอนุมูลรวมทั้งสารประกอบพวกโลหะซัลไฟด์ที่ปนอยู่กับตะกอนแขวนลอยในน้ำด้วย